Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

ΕΛΕΝΗ ΕΜΜ. ΖΟΥΡΑΡΗ: "H ΚΡΗΤΗ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ"...

Γνωστή για την εικαστική της δραστηριότητα και την πολιτική της δράση, η ζωγράφος-διακοσμήτρια Ελένη Εμμ. Ζουράρη κατέρχεται στον στίβο της αυτοδιοικητικής κάλπης ως υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με το συνδυασμό του Γιάννη Πλακιωτάκη.

Το psema.gr τhς έθεσε 18 "αντισυμβατικές" ερωτήσεις Απαντά με χιούμορ, αλλά και τόλμη. Μότο της; "η Κρήτη που μας ενώνει"... Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη...


Ασχολούμαι με την Τοπική Αυτοδιοίκηση...
εδώ και αρκετά χρόνια από διάφορες θέσεις γιατί πιστεύω ότι τίποτα δεν μας χαρίζετε, χωρίς συλλογική προσπάθεια. Ότι χρειάζεται ο τόπος μας θα τα πετύχουμε εμείς οι ίδιοι, με σωστές συνεργασίες ,επιμονή , θάρρος ,αποφασιστικότητα , διεκδικώντας ότι δικαιούμαστε.

Αυτό που θέλω να επιτύχω με την υποψηφιότητά μου είναι...

να συμβάλλω στην αλλαγή της αδιαφορίας που επικρατεί στον τόπο μου , όσον αφορά τους μηχανισμούς της κεντρικής εξουσίας. Και να βοηθήσω στην καθοδήγηση ενδεχόμενης άμεσης ανάπτυξης σε σωστότερα αποτελέσματα για την εξέλιξη της Κρήτης.

Αν εκλεγώ οι προτεραιότητές μου θα είναι...

προτάσεις για την επίλυση άμεσων προβλημάτων της Κρήτης , έτσι όπως τα αντιλαμβανόμαστε και τα βιώνουμε στην καθημερινότητά μας ως απλοί πολίτες.

Είμαι το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για να...

συζητήσω , να καταγράψω και να αναφέρω κάθε συλλογισμό των συντοπιτών μου καθώς επίσης και να σταθώ όσο το δυνατόν πιο κοντά στην συμμετοχή επίλυσης αυτών.

Δεν νομίζω ότι...

θα άλλαζα κάτι στην μέχρι τώρα πορεία μου.

Αντλώ δύναμη από...

τους ανθρώπους που με περιβάλλουν και με στηρίζουν σε κάθε μου προσπάθεια , με σκοπό την από κοινού βοήθεια για μία καλλίτερη ποιότητα ζωής.

Οι πιο φανατικοί υποστηρικτές μου είναι...

η οικογένειά μου μα περισσότερο οι γιοί μου, ως αντιπρόσωποι του νέου πνεύματος που σίγουρα είναι ο βασικότερος σταθμός ώθησης για ανανεωμένη διάθεση και φρέσκιες ιδέες.

Αν οι πολίτες με τιμήσουν με την ψήφο τους...

θα κάνω ότι μπορώ , ώστε να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης τους.

Η φράση που μου έκανε την χειρότερη εντύπωση από πολιτικό τα τελευταία χρόνια είναι...

η προχθεσινή δήλωση του κου Μητσοτάκη ως επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. , ότι στηρίζει τον Γ. Α. Παπανδρέου.

Αν μπορούσα θα άλλαζα.
..
τον πόνο , την αδιαφορία και την απανθρωπιά, που υπάρχει σε παιδικές ψυχούλες που ζουν στην διπλανή μας πόρτα και θα καταπολεμούσα την ενδοοικογενειακή βία.

Εκτιμώ τον άνθρωπο που...

πρώτα και πάνω απ’ όλα βάζει τον συνάνθρωπό του και αφήνει έστω για λίγο στην άκρη τον εαυτό του.

Θαυμάζω κάθε άνθρωπο που...

μπορεί με θάρρος να παραδεχτεί τα λάθη του χωρίς να φεύγει απ’ το προσκήνιο αλλά να μένει εκεί για να διορθώσει και να διορθωθεί μέσα από την ενεργή του παρουσία.

Είμαι περήφανη γιατί.
..
μπορώ να είμαι αντικειμενική και να τοποθετούμε αμερόληπτα σε κάθε τι που μου παρουσιάζεται.

Δεν συγχωρώ...

το ψέμα , την υποκρισία, την αδικία και την αγνωμοσύνη .

Με χαρακτηρίζει...

το αίσθημα της δικαιοσύνης και προσπαθώ να είμαι όσο πιο δίκαιη γίνεται.


Η Ελλάδα του σήμερα μοιάζει με...

αποικιοκρατία. Αυτή η λέξη περιγράφει νομίζω με τον πιο απόλυτο τρόπο τα γεγονότα στην Ελλάδα. Μιας και ο πόλεμος είναι σήμερα οικονομικός, αυτή την στιγμή θεωρώ ότι βρίσκεται υπό καθεστώς ξένης κατοχής. Ό, τι δεν μπόρεσαν να κάνουν με την βία των όπλων οι ξένοι κατακτητές , το κατάφεραν σήμερα με μια χούφτα ευρώ και μερικά δολάρια.

Αν μπορούσα το πρώτο πράμα που θα άλλαζα στην χώρα μου είναι -----
ο τρόπος εκμετάλλευσης του πλούτου της.
Η Ελλάδα είναι χώρα με τα περισσότερα ίσως αναξιοποίητα περιουσιακά στοιχεία, τους περισσότερους ανενεργούς πόρους και τα μεγαλύτερα ανεκμετάλλευτα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Μια χώρα με τέτοιο πλούτο -φυσικό, υλικό και ανθρώπινο- που δεν τον αξιοποιεί είναι πολύ δύσκολο να χρεοκοπήσει. Κι είναι εύκολο να σταθεί στα πόδια της, αρκεί να το αποφασίσει.
Το ρητό μου :
Τα 7 που δεν πρέπει να έχεις:
-Πλούτο χωρίς μόχθο
-Γνώση χωρίς χαραχτήρα
-Πολιτική χωρίς αρχές
-Απόλαυση χωρίς συναίσθημα
-Εμπόριο χωρίς ήθος
-Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά
-Αγάπη χωρίς θυσία
“ΓΚΑΝΤΙ” ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ


who is who
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ηράκλειο, το 1962, από Ηρακλειώτη πατέρα τον Μανώλη Ζουράρη και μητέρα μου η Αλίκη Καπετανάκη από τον Μοχό Πεδιάδος.
Τελειώνοντας το Α’ Λύκειο Θηλαίων το 1980 συνέχισα τις σπουδές μου στην σχολή «ΒΑΚΑΛΟ» , στο τμήμα αρχιτεκτονικής εσωτερικών χώρων ,διακόσμησης και σχεδιασμό επίπλου.
Έμεινα στην Αθήνα για 10 χρόνια δουλεύοντας σαν διακοσμήτρια στο Μαρινόπουλο και το 1988 επέστρεψα στη γενέτειρα μου, όπου ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στο έπιπλο, στο κατάστημα Σιλβεστρίδης για τρία χρόνια. Το 1991 άρχισα να εργάζομαι σαν ελεύθερος επαγγελματίας , ανοίγοντας δικό μου γραφείο, το οποίο διατηρώ μέχρι σήμερα αναλαμβάνοντας ιδιωτικά έργα.
Έχω λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχω κάνει μία ατομική στο Ηράκλειο το 2003.
Διετέλεσα γραμματέας και κατόπιν πρόεδρος του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του Αθλητικού σχολείου Ηρακλείου μέχρι το 2004, που φοιτούσε ο γιός μου.
Ήμουν μέλος στην ένωση γονέων και κηδεμόνων δήμου Ηρακλείου.
Πρώην υπεύθυνη Γυναικών της Τοπικής Οργάνωσης πόλης του Ηρακλείου
της Νέας Δημοκρατίας 
Είμαι Γραμματέας Τοπικής οργάνωσης της πόλης του Ηρακλείου 
της Νέας Δημοκρατίας
Μέλος του τμήματος γυναικών της Ν.Ο.Δ.Ε. Ηρακλείου
Μέλος του Συλλόγου Φίλων παιδιών με νεοπλασία «Ηλιαχτίδα»
Μέλος του Πολιτιστικού και Λαογραφικού Συλλόγου Μοχού
«Η ΠΡΟΟΔΟΣ» 
Είχα λάβει για πρώτη φορά μέρος, στις Νομαρχιακές εκλογές του 2002
για νομαρχιακός σύμβουλος, με τον συνδυασμό του Αείμνηστου Μιχάλη Γαλενιανού
Και το 2006 για δημοτικός σύμβουλος, με το συνδυασμό του Εμμ. Βελγάκη
Είμαι παντρεμένη με τον Σαπουντζάκη Νικόλαο και έχω δυο γιους τον Γιώργο που είναι απόφοιτος της σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων και τον Αδριανό που είναι Τεχνολόγος Τοπογράφος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου